Door Fenyong, provincie Shanxi
Ik ben weliswaar van kinds af aan opgegroeid met de liefde en aandacht van mijn ouders, maar in mijn hart voelde ik me toch vaak eenzaam en dacht dat ik niemand had om op terug te vallen. Ik leek altijd in de greep van een onverklaarbare aandoening, waar ik maar niet overheen kon komen. Vaak vroeg ik me af: Waarom leven mensen? Hoe zouden we moeten leven? Maar ik kon nooit een antwoord vinden. In 1999 had ik eindelijk het geluk het werk van Almachtige God van de laatste dagen te accepteren. De voeding en voorziening van Gods woord troostten mijn eenzame hart en ik had het gevoel dat ik eindelijk thuis kwam. Ik voelde me bijzonder veilig en beschermd. Toen pas wist ik eindelijk wat het betekent om gelukkig te zijn. Later las ik in Gods woord dat: “De wereld in het hart van de mens die geen plaats voor God heeft is donker, leeg en hopeloos. […] De plaats en he
...
Read more »